Onder de bezielende leiding van Gert Leeftink en Akke Renema hadden wij op dinsdag 4 april een paasviering in de Joriskerk in Amersfoort. We startten centraal met een overdenking en livemuziek van leerlingen en docenten. Bij de overdenking was er aandacht voor de landen die recent te maken hadden met aardbevingen en ook voor een leerling van onze school dit jaar is overleden. Ook hadden we het er over om in algemene zin er voor elkaar te willen zijn.
Paasreflectie
De stille week voor Pasen en de tweede week in de Ramadan.. Miljoenen mensen staan stil bij wat werkelijk belangrijk is. Ook wij op deze plek. Ieder op een eigen manier. Veel mensen hebben het idee dat we steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Dat er meer geschreeuwd wordt en minder geluisterd. Het Planbureau noemt als mogelijke oorzaak het gebruik van sociale media. Door een stroom van informatie ervaren mensen een zekere druk om een standpunt in te nemen. Misschien is dit ook herkenbaar op school. Talloze apps die dagelijks op je telefoon voorbijgaan, zijn vaak afkomstig van eenzelfde groep mensen die vaak dezelfde mening zijn toegedaan. Onbewust ontstaat dan al gauw een ‘wij-zij denken’. De ene groep plaatst zich dan tegenover de andere. Beide groepen vergeten om echt te luisteren naar elkaar. Wij-zij denken’ is altijd een bedreiging voor de vrede. Echte vrede kan pas ontstaan als we inzien dat we allemaal bij elkaar horen, dat we elkaar nodig hebben. En eigenlijk ook dat we niet wezenlijk verschillen van elkaar. Ons leven heeft juist waarde en betekenis door het contact met anderen om ons heen. Leerlingen uit de bovenbouw mochten de tijdens de paasviering in de Joriskerk oefenen door met elkaar stil te staan bij vragen waar geen ‘wij’ of ‘zij’ bij hoort. Vragen waar je niet zomaar het antwoord op weet maar die wel belangrijk zijn om met elkaar te delen. In deze snelle en soms ook eenzame tijd is het juist belangrijk om met elkaar opnieuw te leren om mens te zijn en om te zien naar elkaar.